明代:释函可
和hé赤chì公gōng寄jì韵yùn--释shì函hán可kě
相xiāng见jiàn一yī平píng淡dàn,,相xiāng离lí偏piān忆yì君jūn。。每měi当dāng此cǐ月yuè夜yè,,遥yáo望wàng在zài城chéng云yún。。
大dà雪xuě毋wú长zhǎng视shì,,狂kuáng歌gē恐kǒng或huò闻wén。。岁suì穷qióng宜yí倍bèi慎shèn,,三sān嘱zhǔ泪lèi殷yīn勤qín。。
上一首:释函可《遥送我存还巢二首 其二》
下一首:释函可《遥送我存还巢二首 其一》
唐代·释函可的简介
释函可(1611-1659),字祖心,号【hào】剩人,俗姓【xìng】韩,名宗騋,广东博罗人。他是明代最后一【yī】位礼部尚【shàng】书韩日缵【zuǎn】的长子。明清之【zhī】际著名诗【shī】僧。